Συμφερούπολη, Αύγουστος 1949
Αδελφέ Σέργιε, Κύριος ο Θεός να σε ευλογεί, να σε παρηγορεί και να σου δίνει ουράνιες ευλογίες!
Παιδί μου σ’ευχαριστώ για το καινούργιο ράσο που μου έφτιαξες με πολλή φροντίδα και αγάπη. Το φοράω στις αρχιερατικές Θείες Λειτουργίες και έτσι είσαι και εσύ παρών δίπλα μου όπως επιθυμούσες.
Ξέρω, ξέρω παιδί μου ότι θα ήθελες να είσαι υποτακτικός μου και να με υπηρετείς, αλλά δεν γίνεται. Σου το είπα αυτό την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε και ήρθες να πάρεις ευλογία μαζί με τον αγαπημένο σου αδελφό τον Θωμά. Σου είχα πει τότε ότι δεν σου δίνω ευλογία να με υπηρετήσεις, όχι επειδή η καρδιά μου δεν το επιθυμεί, αλλά επειδή θέλω να σας προστατεύσω από τους πειρασμούς. Φοβάμαι ότι εαν μου συμβεί κάτι κακό, τότε θα υποφέρετε και εσεις. Ξέρεις καλά ότι τα όργανα του αντιχρίστου μάχονται την εκκλησία του Χριστού πιστεύοντας, οι κακόμοιροι, ότι θα σβήσουν από τον ορθόδοξο λαό μας την αγάπη για το Χριστό. Γελιόνται όμως…
Παρακαλώ να μην κλαις όπως τότε που σου αρνήθηκα, άλλωστε βλέπεις και εσύ τώρα ότι δεν γινόνταν. Φοράω το ράσο που μου έραψες και έτσι είναι σαν να είσαι μαζί μου, σαν να αγκαλιάζει το εγγονάκι τον παππού από μακρυά. Αυτό να σκέφτεσαι.