Πρέπει να προσευχόμαστε και όταν πρέπει με αγάπη να μιλάμε. Όχι να γινόμαστε ενοχλητικοί, αλλά, να προσευχόμαστε μυστικά και μετά να μιλάμε και ο Θεός να μας βεβαιώνει εάν η ομιλία μας είναι δεκτή στους άλλους. Εάν δεν είναι, πάλε, δεν θα μιλάμε, θα προσευχόμαστε μυστικά μόνο. Διότι και με το να ομιλούμε γινόμαστε ενοχλητικοί και κάνουμε τους άλλους να αντιδρούν και καμιά φορά αγανακτισμένοι. Γι’ αυτό πιο καλά είναι, να τα λέει κανείς μυστικά στους άλλους, στην καρδιά τους, παρά στ’ αυτί τους, μέσω της μυστικής προσευχής. Έτσι, έτσι, να κοιτάξει τα παιδιά σου, έτσι να τους μιλάς. «Άκου να σου πω θα γίνεις … ». Άμα διαρκώς τους λες θα θεωρηθεί ως ένα είδος καταπιέσεως στις ψυχές των παιδιών. Και να τους λες κιόλας αλλά να προτιμάεις την προσευχή. Να τα λες στο Θεό και ο Θεός θα τους τα λέει από μέσα τους. Δηλαδή δεν πρέπει να το λες, να συμβουλεύεις το παιδί σου έτσι με φωνή που να την ακούει με…, στο αυτί του.
Ετικέτες
- Αγρυπνίες
- Ακάθιστος Ύμνος
- Ακολουθίες
- Αλληλοβοήθεια
- Ανακοινωσεις κοινοτητας
- Αντιαιρετική δράση
- Βιβλία - δημοσιεύματα
- Βίοι αγίων
- Βυζαντινή μουσική
- Διδαχές
- Εγκύκλιοι
- Εθελοντισμός
- Εικόνες
- Εκδηλώσεις
- Εκκλησιαστική ζωή
- Εορτολόγιο
- Επικαιρότητα
- Θαυμαστά γεγονότα
- Θεολογικα άρθρα
- Ιστορικά
- Λόγος σύγχρονων πατέρων - ιεραρχών
- Νεομάρτυρες
- Προσευχές
- Ρήσεις Αγίων και γερόντων
- Συνάξεις
- Ύμνοι
- Χριστιανικά βιώματα
Κυριακή 30 Ιουνίου 2013
Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013
Ένας άστεγος, μια τυρόπιτα και μία σόμπα, δώρο του Χριστού
Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα…
Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα, που σαν να μου μιλούσε
χωρίς ήχο με καθήλωσε και με γέμισε ενοχές…? Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα
μπουκάλι νερό αμέριμνος αλλά και ψυχρός, εκείνος ένας πεινασμένος και
κομματιασμένος ψυχικά περίμενε όχι την τυρόπιτα, αλλά το τέλος που δεν
ερχόταν…? Τον κοίταξα άλλη μια φορά και του την πρόσφερα μαζί το νερό… Την πήρε
στα χέρια αλλά δεν την έφαγε…
«Ένα
τσιγάρο έχεις να μου δώσεις;»
«Δεν
καπνίζω», του λέω, αλλά τρέχω στο περίπτερο δίπλα του και αγοράζω ένα πακέτο,
δεν θυμάμαι και ποια μάρκα…?
Το
προσφέρω χαμογελώντας και καθώς απομακρύνομαι μη έχοντας να δώσω κάτι άλλο,
ξεκίνησε η δική του προσφορα!!!
Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013
Κυριακή 23 Ιουνίου 2013
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Δευτέρᾳ τῆς Πεντηκοστῆς, αὐτὸ τὸ πανάγιον, καὶ ζωοποιόν, καὶ παντοδύναμον ἑορτάζομεν Πνεῦμα
Την Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας εορτάζει το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή.
Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος
Μεγάλα είναι και ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μάς δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό ας χαρούμε όλοι μαζί και σκιρτώντας από αγαλλίαση ας ανυμνήσουμε τον Κύριό μας.
Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μάς εορτή και πανηγύρι.Όπως δηλαδή διαδέχονται η μια την άλλη οι εποχές και οι κινήσεις του ήλιου, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και με τον τρόπο αυτό απ’ τη μια πηγαίνουμε στην άλλη. Πριν από λίγο καιρό εορτάσαμε τον σταυρό, το πάθος και την Ανάσταση, και ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στους ουρανούς.
Σάββατο 22 Ιουνίου 2013
Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
1546. Ι.Μ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΑ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ |
Η Πεντηκοστή δεν είναι μια απλή συνέπεια ή συνέχεια της Ενσαρκώσεως. Η Πεντηκοστή έχει όλη την αξία της καθ' εαυτή, είναι η δεύτερη πράξη του Πατρός: ο Πατήρ αποστέλλει τον Υιό και τώρα αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα. Η τέλεια αποστολή του, ο Χριστός επανέρχεται προς τον Πατέρα για να κατέλθει τώρα το Άγιο Πνεύμα ως Πρόσωπο. Η Πεντηκοστή εμφανίζεται έτσι ως το έσχατο τέλος της τριαδικής οικονομίας της σωτηρίας. Κατά τους Πατέρες ο Χριστός είναι ο μεγάλος Πρόδρομος του Αγίου Πνεύματος.
Ο Μέγας Αθανάσιος λέγει: <<ο Λόγος έγινε σάρκα... ίνα οι άνθρωποι ενωθέντες πνευματικά, γίνουν ένα Πνεύμα>>. Επίσης κατά τον άγιο Συμεών: <<Αυτός ήταν ο σκοπός και ο προορισμός κάθε έργου της σωτηρίας μας από το Χριστό, να πάρουν οι πιστοί το Άγιο Πνεύμα>>.
Δοσμένο στον άνθρωπο κατά τη θεία εμφύσηση, τη στιγμή της δημιουργίας, το Άγιο Πνεύμα του αποδίδεται πάλι την ημέρα της Πεντηκοστής και του γίνεται πιό εσωτερικό, πιό οικείο από αυτόν τον ίδιο. <<Πυρ ήλθα να βάλω στη γη>> (Λουκ. 12,49), αυτή η φωτιά είναι το Άγιο Πνεύμα.
Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013
"Ο πνευματικός πατέρας" του Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Νικολάου
Πρέπει βέβαια, ο πνευματικός να είναι όντως "πνευματικός", να είναι πατέρας, να είναι ιερέας, να μπορεί να λειτουργεί, να προσεύχεται, να ξέρει να ακουμπάει στον Θεό και να μην είναι ένας απλός κοινωνικός εργάτης που κάνει ένα «θρησκευτικό χόμπυ». Ο πνευματικός δεν είναι σύμβουλος που δίνει συμβουλές, δεν είναι δάσκαλος που διδάσκει, ούτε εισαγγελέας που ελέγχει. Ο πνευματικός είναι πατέρας που αγκαλιάζει, φίλος που ελευθερώνει, αδελφός που συγχωρεί, είναι μυσταγωγός που ιερουργεί το μυστήριο της ψυχής. Δεν είναι αυτός που ξέρει, είναι αυτός που αγαπά τον Θεό ως πατέρα του και τον κάθε άνθρωπο ως παιδί του Θεού. Ο πνευματικός έχει τη χάρη της ιεροσύνης, αρκεί να την κρατάει ζεστή και ενεργό μέσα του. Αν έτσι την διατηρεί, τότε ο Θεός δίνει πολλά και με πολλούς τρόπους.
Εμείς οι ιερείς είμαστε υπηρέτες, διάκονοι. Τίποτα άλλο. Μόλις το καταλάβουμε, γινόμαστε τα χαλιά πάνω στα οποία πατάει ο Θεός.
Τρίτη 18 Ιουνίου 2013
Σύναξη Κουβαρά 19-6-2013
Αυτήν την Τετάρτη στις 19-6-2013 η σύναξη της "Ορθόδοξης Μαθητείας" θα γίνει στο Μετόχι στον Κουβαρά.
Η Σύναξη στο Μετόχι της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους στον Κουβαρά έχει πνευματική θεματολογία εκ της Βίβλου του Αββά Βαρσανουφίου και του Αγ. Ιωάννου Κολοβού.
Η Σύναξη απευθύνεται σε νέους ηλικίας 18-35 ετών.
Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013
Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, περί πειρασμών
Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καὶ αὐτοὶ δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους.
Γι᾿ αὐτὸ ἄφησε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ζήτησε τὴ βοήθειά Του, ὥστε νὰ σὲ δυναμώσει στὸν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη.
Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας.
Νὰ φροντίζουμε ὅμως κι ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοί, γιὰ νὰ μὴ βάλουμε μόνοι μας τὸν ἑαυτό μας σὲ πειρασμό.
Κυριακή 16 Ιουνίου 2013
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: "ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΟ"
Όσο πιο σκληρόκαρδος είναι ο άνθρωπος τόσο πιο βαθιά θα είναι η πτώση του.
Ένα αυγό σπάει και από ύψος 30 πόντων. Όμως ένας βράχος πρέπει να ανέβει πολύ υψηλά και να πέσει για να συντριβεί.
Ο άνθρωπος που έχει πολύ σκληρή καρδιά θα επιτρέψει ο Θεός να πετύχει κάποια πράγματα. Να ανέβει ψηλά και κατόπιν να πέσει βαρύγδουπα για να συντριβεί, να μαλακώσει, να σπάσει.
Όμως ο μαλακός άνθρωπος, ο ευαίσθητος, ο πονόψυχος μπορεί να μην έχει μεγάλες κοσμικές επιτυχίες, να βρίσκει όλο εμπόδια. Αυτό όμως τον προστατεύει από μεγάλες πτώσεις, τις οποίες η ευαίσθητη καρδιά του δεν θα αντέξει.
Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013
Το μέτρο και η διάκριση
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να κυριαρχούν στην καρδιά τους, ακόμα λιγότερο μπορούν να κυριαρχούν στη γλώσσα τους.
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να βάλουν τάξη στην ζωή τους, ακόμα λιγότερο μπορούν να βάλουν τάξη στο κράτος.
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να δουν τον μέσα κοσμο τους, ακόμα λιγότερο μπορούν να δουν τον εαυτό τους στον κόσμο.
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να συμμετέχουν στον πόνο του άλλου, ακόμα λιγότερο μπορούν να συμμετέχουν στη χαρά του άλλου.
Κράτα όλα τα πράγματα στην κατάλληλη απόσταση, μόνο την ψυχή σου πλησίασε όσο περισσότερο στον Θεό.
Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013
ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Βλέπετε αυτή τη κοινή για μας εορτή και ευφροσύνη, την οποία ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εχάρισε με την ανάσταση και ανάληψή του στους πιστούς; Επήγασε από θλίψη.
Βλέπετε αυτή τη ζωή, μάλλον δε την αθανασία; Επιφάνηκε σε μας από θάνατο.
Βλέπετε το ουράνιο ύψος, στο οποίο ανέβηκε κατά την ανύψωσή του ο Κύριος και την υπερδεδοξασμένη δόξα που δοξάσθηκε κατά σάρκα; Το πέτυχε με τη ταπείνωση και την αδοξία. Όπως λέγει ο απόστολος γι' αυτόν, «εταπείνωσε τον εαυτό του γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, και μάλιστα σταυρικού θανάτου, γι' αυτό κι' ο Θεός τον υπερύψωσε και του χάρισε όνομα ανώτερο από κάθε όνομα, ώστε στο όνομα του Ιησού να καμφθεί κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων και να διακηρύξει κάθε γλώσσα ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος σε δόξα Θεού Πατρός».(Φιλιπ. 2: 8-11).
Τρίτη 11 Ιουνίου 2013
Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας
Ο Άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόινο - Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 μ.Χ. στο Κέρτς της χερσονήσου της Κριμαίας. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε ήταν ιδιόμορφο καθώς ο πατέρας του ήταν Ρωμαιοκαθολικός ενώ η μητέρα του, αν και ορθόδοξη, περιοριζόταν σε καλές πράξεις χωρίς να συμμετέχει ενεργά στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Πολύ νωρίς μετακομίζουν στο Κίεβο.
Στο Κίεβο ο Βαλεντίν αποφασίζει να σπουδάσει Ιατρική. Παίρνει το πτυχίο του το 1903 μ.Χ. και παρακολουθεί μαθήματα οφθαλμολογίας.
Το 1904 μ.Χ., με το ξέσπασμα του Ρωσο - Ιαπωνικού πολέμου, βρέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου εργάστηκε ως χειρουργός με μεγάλη επιτυχία. Εκεί συναντήθηκε και με την Άννα Βασιλίεβνα Λάνσκαγια, τη μέλλουσα σύζυγό του, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Μετά το τέλος του πολέμου εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία. Οι επιτυχίες του είναι τόσες πολλές που η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα και ασθενείς καταφθάνουν από παντού. Την ίδια εποχή μελετά σχετικά με την τοπική αναισθησία και συντάσσει επιστημονικά άρθρα. Διαπρέπει στις εγχειρήσεις των οφθαλμών και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη θεραπεία των πυογόνων λοιμώξεων.
Κυριακή 9 Ιουνίου 2013
Aρχονταρίκι «ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ», Κυριακή 9 Ιουνίου 2013
Την Κυριακή 9 Ιουνίου 2013, η αίθουσα δίπλα στο εξωκκλήσι του Αγίου Ραφαήλ (βλ. χάρτη), θα λειτουργήσει ως Αρχονταρίκι (ελεύθερη συνάντηση και επικοινωνία) στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Κοινότητος Νέων «Ορθόδοξη Μαθητεία». Η αίθουσα, που απέχει περίπου 600 μέτρα από το σταθμό Κορωπίου του Προαστιακού, θα είναι ανοιχτή για τους νέους της Κοινότητος από τις 7 μ.μ.
Πότε το ναυάγιο γίνεται λιμάνι; (Αγίου Νείλου)
«Να χαίρεσαι όταν ασκείς την αρετή, αλλά να μην υπερηφανεύεσαι, μήπως το ναυάγιο γίνει στο λιμάνι.
Με όσα κάνεις κάθε φορά να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι μπροστά στο Θεό.
Να αποφεύγεις τους επαίνους και να νιώθεις ντροπή για τις κατηγορίες. Να έχεις φόβο και πόθο του Θεού και να χρησιμοποιείς προς όλους καθαρή την συνείδηση σου.
Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013
ΑΔΕΛΦΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ « Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα »
Θρησκευτική αγωγή
Οι χριστιανοί γονείς και δάσκαλοι και όλοι όσοι επιθυμούν να διδάξουν το χριστιανισμό οφείλουν να έχουν πάντα κατά νουν ότι ο κύριος σκοπός τους είναι : να εμπνεύσουν στο παιδί προσωπική αγάπη για τον Χριστό και την Μητέρα Του. Αν ένα παιδί μεγαλώνει τιμώντας τον Χριστό και την Παναγία ως αγαπημένα πρόσωπα, αυτή η αγάπη θα στεριώσει την καρδιά του στον Θεό ,κι αν αργότερα περάσει μέσα από αμφιβολίες ή ακόμα κι αν εγκαταλείψει την Εκκλησία, τουλάχιστον η καρδιά του δε θα στραφεί εναντίον του Χριστού. αυτό και μόνο μπορεί να είναι αρκετό για τη σωτηρία του.
Αγια Ποταμιαινη
Η Αγία Ποταμιαίνη έζησε στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα στην Αλεξάνδρεια κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαξιμιανού. Ήταν δούλη, αλλά χριστιανή, δηλαδή με ψυχή ελεύθερη δια του Ιησού Χριστού. Την αγόρασε από τον πρώην κύριο της κάποιος άλλος, ειδωλολάτρης και αυτός. Επειδή όμως η Ποταμιαίνη ήταν πολύ όμορφη στο σώμα, θεώρησε σαν δικαίωμα του να την απολαύσει. Η επίμονη αντίσταση της Ποταμιαίνης τον εξέπληξε και τον εξόργισε. Διότι πρώτη φορά απωθείτο από μία δούλη. Της ζήτησε λοιπόν τον λόγο. Εκείνη δεν τον απέκρυψε και του είπε: «Είμαι χριστιανή και βάζω την τιμή μου πολύ πιο πάνω από τη ζωή μου. Η μόνη μου περιουσία είναι η πίστη και η αγνότητά μου. Δεν αρνούμαι ούτε τη μία ούτε την άλλη. Σκότωσέ με. Δεν θα διαμαρτυρηθώ. Αλλά μη με ακουμπήσεις. Θα σκοτωθώ μόνη μου. Διότι η αγία θρησκεία μας, εμποδίζει σ' όλες τις περιστάσεις την αυτοκτονία, την επιτρέπει μόνο, όταν ο θάνατος απομένει το τελευταίο μέσο προστασίας της τιμής, από την κτηνώδη βία». Ο ειδωλολάτρης αφέντης, αμέσως την παρέδωσε στον έπαρχο. Αυτός διέταξε και τη θανάτωσαν, μέσα σ' ένα καζάνι με πίσσα που έβραζε. Και έτσι παρέδωσε στο Θεό, την αγνή και καθαρή ψυχή της.
Τρίτη 4 Ιουνίου 2013
Υπομονή....
Εσύ, αδελφέ, συμφώνησες με τον Χριστό να δουλεύσεις όλη την ημέρα στον αμπελώνα των εντολών Του, και να υπομείνεις τον καύσωνα και την στενοχώρια όλης της ημέρας. Και πως, λοιπόν, προτού να τελειώσει η ημέρα, -δηλαδή η επίγεια ζωή σου- δεν υπομένεις, αλλά ζητάς ανάπαυση;
Κάνε λίγο υπομονή να έλθει το βράδυ...
Και τότε θα έλθει ο Κύριος του αμπελώνος, και θα σου δώσει την αμοιβή και όλους τους μισθούς των κόπων σου.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
Πνευματικά Γυμνάσματα, Μελέτη Λ΄
Τα μηδενικά κι ο άσος
Σ’ άκουσα να λες φίλε:
―Δεν υπάρχει Θεός…
―Γράψε λοιπόν Θεός…..0
Και συνεπώς ο κόσμος έγινε από την ανύπαρκτη τύχη. Δημιουργός δηλαδή μηδέν…..0
―Για τον Ιησού Χριστό τι λες φίλε;
―Δεν τον πιστεύω…
―Γράψε και γι’αυτόν μηδέν…..0
―Για τους μεγάλους φιλοσόφους, τη φιλοσοφία γενικά που οδηγεί στην παραδοχή του Θεού?
―Τίποτα… Ανθρώπινα κατασκευάσματα. Μηδέν κι εδώ…..0
―Για τα εκατομμύρια Αγίους μάρτυρες;
Κυριακή 2 Ιουνίου 2013
Ο Φώτης του αθέατου δρόμου
Φώτης: ερημίτης σε αστικό τοπίο, που προσφέρει λουλούδια & δε φοβάται την
κρίση!... Τι και πώς.
Ξεφύτρωσε στους δρόμους της πόλης μας, Βόλου, ξαφνικά και σχεδόν από το πουθενά, στην δεκαετία του'80. Ένας λεπτός, ψηλός άντρας απροσδιορίστου ηλικίας, (πριν λίγο καιρό έμαθα ότι είναι στα 82 του πλέον αλλά καθόλου δεν του φαίνεται) που φορούσε, χειμώνα - καλοκαίρι, το ίδιο χακί μπουφάν, έμοιαζε βρώμικος και είχε μακριά μαλλιά. Κυκλοφορούσε στο κέντρο της πόλης, μοίραζε λουλούδια στις γυναίκες (και μοιράζει ακόμη), έλεγε διάφορα ακατανόητα και κάποιες φορές μιλούσε για αγάπη και για Θεό.
Ξεφύτρωσε στους δρόμους της πόλης μας, Βόλου, ξαφνικά και σχεδόν από το πουθενά, στην δεκαετία του'80. Ένας λεπτός, ψηλός άντρας απροσδιορίστου ηλικίας, (πριν λίγο καιρό έμαθα ότι είναι στα 82 του πλέον αλλά καθόλου δεν του φαίνεται) που φορούσε, χειμώνα - καλοκαίρι, το ίδιο χακί μπουφάν, έμοιαζε βρώμικος και είχε μακριά μαλλιά. Κυκλοφορούσε στο κέντρο της πόλης, μοίραζε λουλούδια στις γυναίκες (και μοιράζει ακόμη), έλεγε διάφορα ακατανόητα και κάποιες φορές μιλούσε για αγάπη και για Θεό.
Ομιλία εις την Κυριακή της Σαμαρείτιδος. Άγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Άνθρωπε! Αν εξακολουθείς να πιστεύεις πως η σωματική τροφή και το ποτό είναι ικανά να θρέψουν και να ξεδιψάσουν την ψυχή σου, θα βρεθείς στο επίπεδο όπου βρίσκονται τα οικόσιτα ζώα και τα άγρια κτήνη.
Αν κατόρθωσες να ξεπεράσεις το επίπεδο αυτό κι ελπίζεις πως η ψυχή σου μπορεί να τραφεί και ν' αναζωογονηθεί από την ανθρώπινη σοφία και το εγκόσμιο κάλλος, τότε θα βρεθείς στο επίπεδο εκείνων που έχουν αποκτήσει ημι-εμπειρία, ημι-ανάπτυξη.
Η πρώτη σκέψη είναι ανόητη, η δεύτερη (η ελπίδα) είναι στείρα. Στο δεύτερο αυτό επίπεδο ακούς τα βογγητά και τις κραυγές του διψασμένου κόσμου και νομίζεις πως είναι τραγούδια κι ευωχίες, μια προσπάθεια να ξεδιψάσει κανείς με τη δίψα των άλλων.
Αν ξεπέρασες το επίπεδο αυτό κι ένιωσες μια ανέκφραστη δίψα, που καμιά πηγή στον κόσμο δε θα μπορούσε να τη σβήσει - που δε θα μπορούσε ούτε κι ολόκληρος ωκεανός να τη σβήσει - τότε έχεις αποκτήσει πραγματική εμπειρία, είσαι άνθρωπος αληθινός. Μόνο όταν βρεθείς στο επίπεδο αυτό της ακόρεστης πνευματικής δίψας, της δίψας εκείνης που ένιωσε κι ο Δαβίδ, θα κατανοήσεις με πληρότητα το σημερινό ευαγγέλιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)