Δέν πρέπει ν` ἀδιαφοροῦμε γιά τήν πολιτική κατάσταση

Τοῦ Ἱερομάρτυρος Ἀνδρονίκου Ἀρχιεπισκόπου Πέρμ

Κανείς ἄς μήν ἀκούει τούς λαοπλάνους, ποῦ ὑποστηρίζουν ὅτι γιά τόν χριστιανό εἶναι ἐντελῶς ἀδιάφορο τό πολιτικό σύστημα. Ὄχι! Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί, ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ζοῦμε σ΄ αὐτόν τόν κόσμο, ἀπό τόν ὅποιο δέν μποροῦμε νά φύγουμε παρά μόνο ὅταν τό θελήσει ὁ Πλάστης μας. Δέν πρέπει, λοιπόν, ν` ἀδιαφοροῦμε γιά τήν πολιτική κατάσταση, καθώς ἕνα καθεστώς ἤ ἕνα πολίτευμα ἤ μία κρατική ἐξουσία μπορεῖ εἴτε νά διευκολύνει τό ἔργο τῆς σωτηρίας μας εἴτε νά τό δυσχεραίνει εἴτε ἀκόμα καί νά τό ἐμποδίζει μέ θανάσιμους διωγμούς... Ἔτσι, ἔχουμε τήν ὑποχρέωση νά ἐξετάσουμε τό παλαιό πολιτικό σύστημα, ποῦ ὑπάρχει ὡς τώρα, καί τό νέο, ποῦ μᾶς προτείνουν, γιά νά διαπιστώσουμε ποιό ἀπό τά δύο συμβάλλει περισσότερο στήν ἐπίτευξη τοῦ προορισμοῦ τῆς ζωῆς μας. Κάτω ἄπ αὐτό τό πρίσμα πρέπει νά ἐξετάζει ὁ χριστιανός ὅλα τά ἐγκόσμια πράγματα, ἕνα ἀπό τά ὁποία εἶναι καί τό πολιτικό σύστημα...

Σ' ὅλους εἶναι γνωστό, τόσο ἀπό ἄλλες χῶρες παλαιότερα ὅσο καί ἀπό τή δική μας τώρα, τί γίνεται κατά τίς περιόδους τῶν ἐκλογῶν: Θυσιάζονται τά πάντα -ἡ πίστη, ἡ πατρίδα, ἡ οἰκογένεια- στόν βωμό τῆς νίκης ἑνός κόμματος, ὁποιουδήποτε κόμματος. Τρία μόνο χρόνια ἔχουν περάσει ἀπό...

 τίς συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, καί ἡ χώρα μᾶς ἔχει γίνει ἀγνώριστη, ὄχι, βέβαια, καλύτερη, ἀλλά χειρότερη. Ἡ πίστη ἀδυνάτισε καί τά ἤθη κατέπεσαν. Ἡ ἀθεΐα, ἡ ἀπροκάλυπτη διαφθορά, οἱ λεηλασίες καί οἱ ληστεῖες δέν ἀποτελοῦν πιά σπάνια φαινόμενα. Ἡ προεκλογική κομματική προπαγάνδα καταντᾶ πλήρης παραφορά, στήν ὁποία παραδίνονται ὁλοκληρωτικά οἱ ἄνθρωποι, ξεχνώντας ὅλα τά ἄλλα. Καί μετά τίς ἐκλογές, ὅποιο κόμμα καταλάβει τήν ἐξουσία μέ μία εὐκαιριακή πλειοψηφία, αὐτό κυβερνᾶ ἀνεξέλεγκτα τό κράτος καί διοικεῖ ὅλους τους πολίτες του, διακηρύσσοντας ὅτι εἶναι ὁ μοναδικός ἐκφραστής τῆς θελήσεως τοῦ λάου. Ἄλλα ποιός μπορεῖ νά τό πιστέψει;... Μήπως ὑπῆρχε καί ὑπάρχει πραγματικό ἐνδιαφέρον γιά τόν λαό καί τήν πατρίδα, ὅταν ὅλα συνδέονταν καί συνδέονται μέ τήν πάλη καί τή νίκη τοῦ κόμματος;

Καί ἡ ὀρθόδοξη πίστη περιφρονεῖται σέ τέτοιο βαθμό, ποῦ ἀκόμα καί στήν "Ἐπιτροπή Ὁμολογίας τῆς Πίστεως" ἐξελέγησαν ὄχι μόνο χλιαροί ἤ καί ἄπιστοι Ρῶσοι, ἀλλά καί Ἑβραῖοι καί ρωμαιοκαθολικοί Πολωνοί καί μουσουλμάνοι. Κι αὐτό σέ μία χώρα ποῦ ὁ πληθυσμός της στή συντριπτική του πλειοψηφία εἶναι ρωσικός, ὀρθόδοξος καί πιστός! Μία μικρή ὁμάδα, λοιπόν, τολμᾶ νά παρουσιάζει τόν ἑαυτό της σάν λαό καί τά παραληρήματά της σάν φωνή τοῦ λάου! Μά αὐτό εἶναι ξεκάθαρος ἐμπαιγμός τοῦ συντάγματος, στό ὁποῖο, ὅπως φαίνεται, οὔτε οἱ ἴδιοι πιστεύουν...».

Ἀπό τό βιβλίο : Ἕνας ἀσυμβίβαστος Ἱεράρχης Ἱερομάρτυς Ἀνδρόνικος Ἀρχιεπίσκοπος Πέρμ (1870-1918), τοῦ Ἡγουμένου Δαμασκηνοῦ (Ὀρλόφσκι),ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2011 σέλ. 45-47