Έλεος είναι η εκούσια λύπη που αισθάνεται κανείς για τις ξένες συμφορές. Το έλεος εκδηλώνεται σαν αγαπητική διάθεση προς αυτούς που δυστυχούν από κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις, αναμεμειγμένη με λύπη. Το έλεος γεννιέται από την καρδιά που συμπαθεί και συμπάσχει στα παθήματα των άλλων. Το έλεος είναι ισχυρό φάρμακο σε αυτόν που ατύχησε και προσφέρεται από ψυχή που συμπάσχει. Η γνήσια συμπόνια ανακουφίζει πολύ τις συμφορές. Τo έλεος είναι πατέρας της επιείκειας, ενέχυρο της αγάπης, σύνδεσμος κάθε φιλικής διάθεσης. Εκεί που υπάρχει έλεος, δεν υπάρχει έλεγχος, δεν στέκεται δικαστήριο, δεν απαιτούνται ευθύνες. Όπου υπάρχει έλεος, η σωτηρία δίνεται δίχως εξέταση και συγχωρείται ο απολογούμενος. Το έλεος γεννάει την παρηγοριά, την αγαθοεργία, την χρηστότητα, την ευσπλαχνία, την μακροθυμία και την συγχώρεση.
Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως
Το Γνώθι Σαυτόν
Κείμενα αυτογνωσίας
Εκδόσεις Άθως
Ετικέτες
- Αγρυπνίες
- Ακάθιστος Ύμνος
- Ακολουθίες
- Αλληλοβοήθεια
- Ανακοινωσεις κοινοτητας
- Αντιαιρετική δράση
- Βιβλία - δημοσιεύματα
- Βίοι αγίων
- Βυζαντινή μουσική
- Διδαχές
- Εγκύκλιοι
- Εθελοντισμός
- Εικόνες
- Εκδηλώσεις
- Εκκλησιαστική ζωή
- Εορτολόγιο
- Επικαιρότητα
- Θαυμαστά γεγονότα
- Θεολογικα άρθρα
- Ιστορικά
- Λόγος σύγχρονων πατέρων - ιεραρχών
- Νεομάρτυρες
- Προσευχές
- Ρήσεις Αγίων και γερόντων
- Συνάξεις
- Ύμνοι
- Χριστιανικά βιώματα
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Περί ελέους
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.