Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Άγιος Σεραφείμ ο Νέος Ιερομάρτυρας

Εορτάζει στις 4 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. (; 1601)
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορη στη Μονή Παναγίας Κορώνας Καρδίτσης.

Βιογραφία
Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία. Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση και επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου.

Κατηγορήθηκε ότι πήρε μέρος στην επανάσταση του Διονυσίου Φιλοσόφου (βλέπε
 10 Οκτωβρίου), συνελήφθη από τους Τούρκους, που μάταια προσπάθησαν να τον εξισλαμίσουν. Εξαγριωμένοι οι Τούρκοι μπροστά στη σταθερότητα της πίστης του ιερομάρτυρα, υπέβαλαν σ' αυτόν φρικτά βασανιστήρια, τα οποία μεγάλωναν, εφ' όσον ο Σεραφείμ διαρκώς αρνιόταν να προδώσει την ελληνοχριστιανική πίστη του.
Αφού του έκοψαν τη μύτη και επανειλημμένα τον παρουσίασαν στον κριτή, αρνούμενος να αλλαξοπιστήσει, τον εκτέλεσαν στις 4 Δεκεμβρίου 1601 μ.Χ. με σουβλισμό και κατ' άλλους με απαγχονισμό.

O σοφολογιώτατος διδάσκαλος Xριστοφόρος Προδρομίτης συνέθεσε για τον Άγιο Σεραφείμ οκτωήχους Kανόνες, προσόμοιά και ιδιόμελα, τα οποία τυπώθηκαν μαζί με την Aκολουθία του.

Η τιμία κεφαλή του Αγίου Σεραφείμ, η οποία εναποτέθηκε στη Μονή της Κρύας Βρύσης, όπου είχε μονάσει ο Άγιος, παρά τις κακοποιήσεις και τις κακουχίες που υπέστει, αποτελεί ένα διαρκές θαύμα του Θεού, αφού «περιβάλλεται από το δέρμα, το οποίο σε μερικά μέρη έχει αποσπαστεί από τους πιστούς, για φυλαχτό και φέρει τα σημάδια του μαρτυρίου· ενώ το αριστερό μάτι του Αγίου είναι γαλήνια κλεισμένο, το δεξί φέρει εμφανή τα ίχνη κακοποιήσεων, καθώς επίσης εμφανέστατα φαίνεται και η αποκοπή της μύτης!». (Αρχιμανδρίτη Μακαρίου Τόγκα, «Η Ιερά Μονή Παναγίας Κορώνας - Βίος και Πολιτεία του Αγίου του Χριστού Νέου Ιερομάρτυρος Σεραφείμ, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου, του Θαυματουργού (+ 1601)»· και «Ακολουθία...»· έκδοση Ι. Μητροπόλεως Καστορίας 2001).


πολυτκιον
χος α’. Τς ρήμου πολίτης.
Τ
ν γράφων τν γόνον, Φαναριο τν πρόεδρον, κα Μονς Κορώνς τ κλέος Σεραφεμ εφημήσωμεν θλήσας γρ λαμπρς πρ Χριστο, θαυμάτων πομβρίζει δωρες κα λυτρούται νοσημάτων φθοροποιν, τος πίστει νακράζοντας· δόξα τ δεδωκότι σοι σχύν, δόξα τ σ θαυμαστώσαντι, δόξα τ νεργούντι δι σο, πάσιν άματα.

τερον πολυτκιον
Ήχος δ'.
Οσίως τον βίον σου διεκπεράσας σοφέ, ποδήρει κεκόσμησαι ιεροσύνης φαιδρώς, Σεραφείμ αξιάγαστε` όθεν δικαιοσύνης τον χιτώνα φορέσας, νυν εν αγαλλιάσει, τω Χριστώ συναγάλλη, πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών των ευφημούντων σε.

τερον πολυτκιον
χος γ΄. Τν ν σαρκ ζων.
Το
ρχιπομενος λαμπρν παγασμα κα το ποιμνου σου στλος κα καχημα, θτης κα θμα το Χριστο ξλαμψας ν τ κσμ. ᾿Εν τος μαρτυροις σου ᾿Εκκλησαν κσμησας, Γνος χειμαζμενον δαψιλς εηργτησας· θεν, Σεραφεμ ερτατε, κτευε σωθναι τς ψυχς μν.

Κοντ
κιον
χος γ’. Παρθένος σήμερον.
Τ
ν γρφων κσμημα κα Φαναρου τν λχνον, τν πιστν τ στριγμα, ρχιερων τ κλος, πρφθασον τας σας δεσεσι, θλοφρε. Σντριψον τς το λστορος μεθοδεας, ν’ εφροσνως γεραρομεν τ σ θλσει, Σεραφεμ ξιγαστε.

τερον Κοντκιον
χος πλ. δ’. Τ περμάχ.
Τ
ς κκλησίας τν στέρα τν νεόφωτον κα Φαναρίου τν ποιμένα τν θεόκριτον νυμνήσωμεν ν σμασι θεοφθόγγοις· νατείλας γρ σχάτως δι’ θλήσεως καταυγάζει ρθοδόξων τ πληρώματα, Χαίροις λέγοντα, Σεραφεμ ξιάγαστε.

τερον Κοντκιον
Ήχος β'. Τα άνω ζητών.
Θυσία Θεώ προσάγων την αναίμακτον, ως ων ιερεύς της χάριτος πανένδοξε, εν οικείοις ύστερον σε αυτόν ιερεύσας αίμασι` διά τούτο διπλοίς εκ Θεού στεφάνοις, εστέφθης εις την άνω ζωήν.

Κ
θισμα
Ήχος α'. Τον τάφον Σου Σωτήρ.
Ευφραίνου η κρηπίς, ιερεών ιδού γαρ, επέφανεν ημίν Σεραφείμ του γενναίου, η ένδοξος άθλησις, τους πιστούς καταυγάζουσα` όθεν σκίρτησον μετά ποιμένων βοώσα` δόξα αίνεσις, συ των Μαρτύρων υπάρχεις, Χριστέ ο Θεός ημών.

Οκος
Ο υποφήτης των του Θεού μεγάλων μυστηρίων, το σκεύος το της εκλογής, Παύλος ο θεηγόρος, τον μέγαν διαγράφων Αρχιερέα Ιησούν, τον κατά την τάξιν Μελχισεδέκ τας θυσίας εκτελούντα` τοιούτος φησίν έπρεπεν ημίν Αρχιερεύς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών, και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος. Ταύτας ουν τας ιερατικάς αρετάς, ας ο Ιησούς φύσει εν εαυτώ είχε, τοις Μαθηταίς αυτού μετέδωκεν` εκ του πληρώματος γαρ αυτού, ημείς πάντες ελάβομεν` διό και τον Ιερομάρτυρα Αυτού, Σεραφείμ τον αοίδιμοντον γνησίως Αυτώ ακολουθήσαντα, διπλοίς στεφάνοις κατέστεψεν εις την άνω ζωήν.

Μεγαλυν
ριον
Χρίσματι
γί τελειωθείς, θερμς ναδέχ, τ μαρτύριον το Χριστο· ο γρ πσχύνθης, τν εαγ γνα, Σεραφεμ διό σε, Χριστς δόξασε.

τερον Μεγαλυνριον
γρφων τν γνον τν κλεκτν κα το Φαναρου τν ᾿Επσκοπον τν σεπτν, τν ν δυσχειμροις καιρος τ δολ Γνος πολλ προσενεγκντα, μνοις τιμσωμεν.

τερον Μεγαλυνριον
Τ
ν το Φαναρου πιστν φρουρν κα Χριστο τν δολων τν σοφτατον δηγν, τ τν ᾿Επισκπων γλϊσμα, τν νον Σεραφεμ πντες νευφημσωμεν.

τερον Μεγαλυνριον
Ο
ραναν τξιν ποδηλν τ νματ σου κα τν κσμον διακονν, νστασιν Γνους δεσει μεθοδεεις, θυσαν ντυγχνεις, Σεραφεμ νδοξε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.