Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Περί του μαθήματος των θρησκευτικών: επιστολή Αρχ. Βασιλείου Γοντικάκη, Προηγουμένου Ι.Μ. Ιβήρων


ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΑΘΩΣ
         ΕΝ ΑΓΙΩ ΟΡΕΙ ΤΗ 25-9/8-10-2012


Προς την
Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιω. Γενναδίου 14
Αθήνα


Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,

Έπεσε στα χέρια μου το Περιοδικό «Κοινωνία» της ΠΕΘ, το αφιερωμένο στο «νέο πρόγραμμα σπουδών στα θρησκευτικά Δημοτικού-Γυμνασίου» (Απρίλιος - Ιούνιος 2012).

Διερχόμενος το περιεχόμενο του τεύχους ένοιωσα μέσα μου μία έντονη αντίδραση. Ένοιωσα ότι κάτι ιερό και άγιο προδίδεται από το κεφάλαιο της Πίστεώς μας, κάτι που τόχει ανάγκη ο άνθρωπος οποιασδήποτε θρησκευτικής παραδόσεως.

Και τολμώ να σας κουράσω για λίγο και να εξομολογηθώ το λογισμό μου.

Είναι αντιπαιδαγωγικό και απάνθρωπο να θέλουν να θρέψουν την ψυχή του μικρού παιδιού με πληροφορίες θρησκευτικών απόψεων και διαπληκτισμών, τη στιγμή που αυτό το τρυφερό πλάσμα ζητά το γάλα του ηρωισμού της αγάπης, πού είναι η προϋπόθεση της ζωής και το διαθέτει πλούσια η Μητέρα Εκκλησία.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Οσία Αναστασία , η Ρωμαία, η μάρτυς

Η Οσία Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ' άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό.

Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ' Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε».

Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη μαστίγωσε στο πρόσωπο και την άπλωσε σε αναμμένα κάρβουνα. Έπειτα, την κρέμασε και της έσκισε το σώμα. Μετά έκοψε τους μαστούς της, ξερίζωσε τα νύχια της και τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε
Ασκήσει εκλάμψασα ώσπερ παρθένος σεμνή αθλήσεως αίμασι την της αγνείας στολήν ενθέως εφοίνιξας όθεν, Αναστασία, ως οσία και μάρτυς, χάριτας ιαμάτων αποστράπτεις εν κόσμω πρεσβεύουσα τω Σωτήρι υπέρ των ψυχών ημών.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ἀρχονταρίκι «ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ»

Τὴν Κυριακὴ 28 Οκτωβρίου 2012, ἡ αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τοῦ Χριστοῦ στὰ Σπάτα, θὰ λειτουργήσει ὡς Ἀρχονταρίκι (ἐλεύθερη συνάντηση καὶ ἐπικοινωνία) στὰ πλαίσια τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Κοινότητος Νέων «Ὀρθόδοξη Μαθητεία». Ἡ αἴθουσα θὰ εἶναι ἀνοιχτὴ γιὰ τοὺς νέους τῆς Κοινότητος ἀπὸ τὶς 7 μ.μ. 
Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐορτῆς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου θὰ παρουσιασθεῖ καὶ σχετικὸ  ἀφιέρωμα.

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

«διά Χριστόν σαλότης» εναι μιά διαίτερη μορφή χριστιανικς ζως, να εδικό χάρισμα το γίου Πνεύματος. Ο διά Χριστόν σαλοί εναι κενοι ο ποοι γιά νά κατακτήσουν  τήν κορυφή τς γιότητος ατοταπεινώνονται σέ ψιστο βαθμό κάνοντας τόν σαλό δηλ. τόν τρελλό. Δέν θέλουν νά χουν καμμία πόληψι, καμμία τιμή, κανένα παινο μέσα στόν κόσμο ατόν. Θέλουν καί ποθον μάλιστα τήν νυποληψία, τήν περιφρόνηση, τήν κατηγορία, τήν συκοφαντία, πράγματα πού τόσο ντιπαθομε μες ο λλοι, ο τάχα λογικοί καί ξιοπρεπες. ρνονται τίς τιμές, τίς πίσημες θέσεις, τίς καλές συστάσεις γιά τόν αυτό τους, τίς δόξες καί τούς παίνους ν πό τήν λλη πιθυμον διακας καί ζητον πιμόνως τήν καταφρόνηση το κόσμου, τήν κάθοδο στόν δη τς ταπεινώσεως βιώνοντας τό ψαλμικό : «γώ εμί σκώληξ καί οκ νθρωπος, νειδος νθρώπων καί ξουδένημα λαο»Ψαλμ. κα’ 7). Ξεχωρίζουν χι τόσο για τίς περάνθρωπες νηστεες καί τούς περιόριστους κόπους, γιά τίς πολύωρες γρυπνίες καί τά είρροα δάκρυα, γιά τήν περβολική σκληραγωγία καί σκηση. Ξεχωρίζουν, γιατί σημάδεψαν πάνω στόν κεντρικώτερο στόχο τς πνευματικς ζως: στήν ταπείνωση. 

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

"Μάθε να περιμένεις" π. Ανδρέας Κονάνος

Πρέπει να μάθεις να κάνεις υπομονή. Όχι απλώς να λες τη λέξη αυτή στους άλλους, «κάνε υπομονή», ούτε μόνο να τη διαβάζεις σε βιβλία κι ομιλίες, αλλά να ‘ναι κυρίως το προσωπικό σου βίωμα, το χαρακτηριστικό σου. Αξίζει για μερικά πράγματα να περιμένεις. Είναι ανάγκη να περιμένεις. Εργάζεται ο Θεός. Μόνο που έχει τους δικούς του ρυθμούς .Ο Θεός εργάζεται πολύ υπομονετικά. Κι η φύση το ίδιο κάνει. Ένα λουλουδάκι θ’ ανθίσει όταν έρθει η ώρα του. Δες ακόμα την αλλαγή των εποχών. Παρατήρησε επίσης πώς μεγαλώνει το σώμα μας. Όλα αυτά αλλάζουν, αλλά σε πολύ διαφορετικούς ρυθμούς απ’ αυτούς που μας έχει συνηθίσει η τρελή κοινωνία μας. Αυτό το τρέξιμο, αυτός ο πανικός η ταραχή που μας κάνει όλους τόσο πολύ βιαστικούς, αφήνουν τον Θεό αμέτοχο. Ο Θεός δεν μπαίνει σ’ αυτούς τους τρελούς ρυθμούς μας. Κινείται στους ρυθμούς  της δικής του αγάπης και της δικής του υπομονής. Ο Κύριος δεν έχει άγχος, ο Κύριος κινείται ήρεμα.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

ΠΕΡΙ ΘΕΙΟΥ ΦΟΒΟΥ του ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ

«Σταμάτησε τη γλώσσα σου να λέει ανάρμοστα λόγια και τα χείλη σου να μιλάνε με τρόπο δόλιο» (Ψαλμ. 33, 14). Να, αμέσως κόβει την ενέργεια του κακού με το φόβο του Θεού. Το να σταματήσεις τη γλώσσα σου να λέει ανάρμοστα λόγια, σημαίνει να μην πληγώσεις με κάποιο λόγο τη συνείδηση του πλησίον, να μην κακολογήσεις, να μην κάνεις κανέναν να οργιστεί. Το δε τα χείλη σου να μη μιλάνε με τρόπο δόλιο» σημαίνει να μην εξαπατήσεις τον πλησίον.
Μετά προσθέτει: «Απομακρύνσου απο το κακό». Ανέφερε πρώτα μερικές αμαρτίες, την καταλαλιά, τη δολιότητα, και συμπλήρωσε γενικά για κάθε άλλη κακία το «απομακρύνσου απο το κακό». Δηλαδή, μ' ένα λόγο, απόφυγε κάθε κακό, απομακρύνσου απο κάθε πράγμα που οδηγεί στην αμαρτία. Και δεν είπε μόνον αυτό και σιώπησε αλλά πρόσθεσε: «Κάνε τό καλό». Γιατί πολλές φορές δεν κάνει κανείς το κακό, άλλ' δμως δεν κάνει ουτε καλό. Δεν αδικεί, όμως ουτε και ελεεΐ.
Δεν μισεί, δμως ουτε αγαπάει. Καλά λοιπόν ειπε ο Προφήτης: «Απομακρύνσου απο το κακό καί κάνε το καλό». Έτσι μας δείχνει με τη σειρά τις τρεις εκείνες καταστάσεις που προείπαμε. Με το φόβο δηλαδή του Θεού οδηγεί την ψυχή μακριά απο το κακό και την παροτρύνει να ανυψωθεί στο χώρο του καλού. Γιατί, αν αξιωθεί κανείς να σταματήσει να κάνει το κακό και ν' απομακρυνθεί απ' αυτό, με φυσικό τρόπο πια κάνει το καλό, με την καθοδήγηση των αγίων. Αφού ειπε πολύ καλά αυτά, στη συνέχεια πρόσθεσε: «Ζήτησε την ειρήνη και επιδίωξέ την», και δεν ειπε: «Ζήτησε» μόνον, άλλά «κυνήγησέ την» για να την αποκτήσεις.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου: Η Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία του Γάμου

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου.

Η Εκκλησία έχει ιδιαίτερη ευαισθησία γύρω από το θέμα του γάμου, δεν τον περιφρονεί ούτε τον θεωρεί ως κατώτερο πνευματικά τρόπο ζωής αλλά ως μια μεγάλη ευλογία και μεγάλη χαρά. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι έχουμε κανόνες της Εκκλησίας μας οι οποίοι αφορίζουν και αναθεματίζουν ως αιρετικούς αυτούς τους χριστιανούς οι οποίοι στην εποχή τους θεωρούσαν το γάμο ως βδέλυγμα ή ως κάτι που δεν άρμοζε σε πνευματικούς ανθρώπους. Αυτή η λανθασμένη θεώρηση του γάμου θεωρήθηκε από την Εκκλησία ως αιρετικό φρόνημα καταδικάστηκε και διασώθηκε έτσι η ορθή αντίληψη και περί της εν Χριστώ παρθενίας αλλά και περί του εν Χριστώ γάμου.
Όταν τελεί η Εκκλησία το μυστήριο του γάμου, δίνει στους ανθρώπους τον στέφανον της αθλήσεως και του αγώνα τους. Ταυτόχρονα οι άνθρωποι λαμβάνουν δωρεές τις οποίες δίδει το Άγιο Πνεύμα μέσα από τις ευχές του μυστηρίου. 

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Ο σταυρός μας και ο Σταυρός του Χριστού


…Όσο ο σταυρός παραμένει μόνο δικός μας, είναι πολύ βαρύς. Όταν μεταβληθεί σε Σταυρό του Χριστού, γίνεται εξαιρετικά ελαφρός. « Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό », είπε ο Κύριος.
Ο σταυρός τοποθετείται στους ώμους του μαθητή του Χριστού, όταν αυτός αναγνωρίσει πως είναι άξιος των θλίψεων που του έστειλε η πρόνοια του Θεού…

…Η καρτερική άρση του σταυρού σου είναι η πραγματική μετάνοια…

…Ο Σταυρός είναι η δύναμη και η δόξα των αγίων όλων των αιώνων.
Ο Σταυρός είναι ο θεραπευτής των παθών και ο εξολοθρευτής των δαιμόνων…

πηγή: Ασκητικές Εμπειρίες Β’, Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωροπός Αττικής 2009. 

Να μην πετροβολούμε χριστιανικά: Γέροντος Παϊσίου

Είπα σε κάποιον μιά φορά: «Τί είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή μαχητής τού πειρασμού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές τού πειρασμού;». Ό Χριστιανός δέν πρέπει νά είναι φανατικός, άλλα νά έχη αγάπη γιά όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά νά είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς. μέ μιά γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε. Μιά φορά μου λέει: «Σε μιά συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σέ μιά κυρία». Άλλα μέ τον τρόπο πού της τό είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σέ όλους. «Κοίταξε, τού λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια μέ διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τά πετάς, σακατεύεις κεφάλια, Όχι μόνον ευαίσθητα άλλα καί γερά». Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους... χριστιανικά. Όποιος ελέγχει μπροστά σέ άλλους κάποιον πού αμάρτησε ή μιλάει μέ εμπάθεια γιά κάποιο πρόσωπο, αυτός δέν κινείται άπό τό Πνεύμα τού Θεού· κινείται άπό άλλο πνεύμα. Ό τρόπος της Εκκλησίας είναι ή αγάπη- διαφέρει άπό τόν τρόπο των νομικών. Ή Εκκλησία βλέπει τά πάντα μέ μακροθυμία και κοιτάζει νά βοηθήση τόν καθέναν, ο,τι καί άν έχη κάνει, όσο αμαρτωλός καί άν είναι. Βλέπω σέ μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Το μαρτύριο του Αγίου Λογγίνου του Εκατόνταρχου

Ο Άγιος Λογγίνος, ήταν ο Εκατόνταρχος στην υπηρεσία του Πιλάτου. Την ημέρα της Σταυρώσεως του Κυρίου, ο Λογγίνος φύλαγε με τους στρατιώτες του το Σώμα του Ιησού Χριστού, βλέποντας όλα τα θαυμαστά που συνέβησαν. Τον μεγάλο σεισμό, την συσκότιση του ηλίου, τους τάφους που ανεώχθησαν και τους νεκρούς που αναστήθηκαν, φωνάζοντας δυνατά «Αληθώς Θεού Υιός ην ούτος»…
Κατόπιν, στάθηκε στο μέσον της συναγωγής των Ιουδαίων και χωρίς να φοβηθεί κανέναν ομολόγησε ότι: «Θεού Υιός ήτο ο Ιησούς κατά αλήθειαν». Ακολούθως ο Πιλάτος πρόσταξε στον Λογγίνο να φυλάξει με την κουστωδία του τον Τάφο που είχαν ενταφιάσει το Σώμα του Ιησού, που Αναστήθηκε μπροστά στα μάτια τους! Ο Λογγίνος πήγε εκ νέου μαζί με τους στρατιώτες στη συναγωγή και μετέφεραν στους προεστώτες των Ιουδαίων τα όσα συνέβησαν. Τον σεισμό που έγινε καί τον Άγγελο που απεκύλησε τον λίθο του Τάφου. Διαβεβαίωσε δε, ότι ο Χριστός Αναστήθηκε αληθώς και ο Τάφος ήταν πλέον κενός!
Τότε οι Ιουδαίοι ντροπιασμένοι για την Ανάσταση του Χριστού, έδωσαν πολλά χρήματα στους στρατιώτες για να διαδώσουν ότι οι Μαθητές πήγαν κρυφά την νύχτα και Τον έκλεψαν. Μόνο ο Λογγίνος δεν δέχτηκε ούτε ένα αργύριο και αηδιασμένος από τα ψέματα των Ιουδαίων έφυγε κηρύττοντας την Αλήθεια που βίωσε: Ότι ο Χριστός είναι Θεός Αληθινός και Αναστήθηκε εκ νεκρών.