Ανάσταση συγνώμη αγάπη

Όλα βοούν: Αληθώς Ανέστη ο Χριστός.
Τώρα από παντού εκχέεται έλεος.
Από παντού ανατέλει συγνώμη.
Γιατί Ανάσταση και συγνώμη πάνε μαζί.
Δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο.
Δεν γίνεται να πιστεύω στην Ανάσταση και να μην σου συγχωρώ τα πάντα!
Δεν γίνεται να πιστεύεις στην Ανάσταση και να μην μου συγχωρείς τα πάντα!
Αυτός που δεν συγχωρεί, δεν αγαπάει.
Και αυτός που δεν αγαπάει, δεν ανήκει στους ζώντες.
Είναι ήδη νεκρός !
Έχει ήδη πεθάνει τον αμετάκλητο θάνατο, τον χωρίς λυτρωμό.
Και δεν ευθύνεται η φυση μας γι' αυτό, γιατί η φύση μας είναι αθάνατη.
Ευθύνεται όμως η θέλησή μας, η επιλογή μας να χωριστούμε από τον αδελφό, δηλαδή να χωριστούμε από τον Θεό !
Ο Θεός αγάπη εστί! και η αγάπη -ακούς;- δεν δύναται να μην συγχωρήσει!
Η αγάπη -ακούς;- δεν δυναται να μην αναστηθεί !
Η αγάπη δεν μπορεί, δεν δύναται να μην μας αναστήσει !

απόσπασμα από το βιβλίο Αντίδωρο
της Μαρίας Μουρζά
εκδόσεις Άθως